Υπάρχουν πολλές στιγμές που ένα παιδί / μαθητής διασπάται και δεν παρακολουθεί. Είναι ακόμα πιο εύκολο μάλιστα όταν υπάρχει μια διάγνωση ΔΕΠ ή ακόμα καλύτερα ΔΕΠ-Υ όπου το παιδί παρουσιάζει δυσκολία συγκέντρωσης, άλλωτε μαζί και υπερκινητικότητα.
Τι κάνω, όμως, όταν ένας μαθητής δεν με προσέχει;
Υπάρχουν διάφορες στρατηγικές...
- Ζητώ να επαναλάβει αυτό που μόλις είπα - όχι με τρόπο επικριτικό, αλλά με ενδιαφέρον.
- Στέκομαι δίπλα του υπενθυμίζοντάς του ότι η προσοχή του είναι εδώ.
- Σηκώνομαι από την καρέκλα και ξεκινώ να περπατώ στην αίθουσα - η κίνηση προκαλεί την προσοχή.
- Δίνω στο μαθητή μια άσκηση να εκτελέσει μόνος του.
- Προσκαλώ την προσοχή του παρουσιάζοντας ένα σύντομο βίντεο.
- Βρίσκω τι ενδιαφέρει το μαθητή και αναφέρω κάτι σχετικά με αυτό.
- Αφαιρώ διάφορους διασπαστικούς παράγοντες π.χ. μια αφίσα.
- Προτείνω στο μαθητή να κινηθεί - προς τουαλέτα ή να βοηθήσει στην τάξη.
- Σχηματίζω ομάδες και παίζουμε όλοι μαζί.
- Διδάσκω μέσω παιχνιδιού.
- Προσκαλώ το μαθητή να γίνει δάσκαλος.
- Επιβραβεύω τους μαθητές που προσέχουν.
Να θυμόμαστε πως...
Ορισμένες φορές είναι οι μαθητές που βαριούνται και άλλες φορές είναι ο δάσκαλος βαρετός. Παροτρύνετε τους μαθητές σας να σας προσέχουν.